Nieuwe leden- en flessenadministrateur: Bert Steenbergen

Geboren in de hongerwinter - dat is nog steeds te zien - in Rotterdam. Mijn Schiedamse vader was met de razzia in november 1944 opgepakt en mijn Rotterdamse moeder was bij haar ouders in Oud-Mathenesse gaan wonen. Dus toen ik geboren wilde worden, was de kraamkliniek op de Henegouwerlaan daarvoor de aangewezen plek. Bij de terugkomst van mijn vader werd ik een Gorzenees. Vanaf ¨die jonge jaren¨ bezig met van alles en nog wat. Bijvoorbeeld redacteur/ penningmeester bij de V.C.J.C., voetballer bij S.V.V. later bij PPSC, lid van de Schiedamse Jeugdgemeenteraad.

Na het trouwen aan ¨het zwerven¨ gegaan. Via Rotterdam, Krimpen aan de IJssel en Papendrecht in 1974 weer in Schiedam terecht gekomen. Achttien jaar in Vlaardingen-Holy en vanaf 1993 weer in Schiedam woonachtig. Vanaf 1971 werkzaam voor  en later in dienst van de gemeente Schiedam. Op afdelingen waar ik altijd met diverse aspecten van de stad te maken kreeg, zoals Passagetheater, Zwembad Groenoord, Sport & Recreatie, Kinderopvang, Cultuur, monumentenzorg etc. etc. En dientengevolge ook betrokken in besturen (als penningmeester) van o.a. de Schiedamse Molens, de Brandersfeesten en het Schiedamsch Jenevergilde.

De nog steeds aanwezige belangstelling voor de politiek leidde er zelfs toe dat ik nog ¨een blauwe maandag¨ de kleuren van een politieke partij in de Schiedamse gemeenteraad mocht helpen verdedigen. En als hobby heb ik o.a. sport en zingen. Vroeger qua sport als organisator van b.v. de voetbal-, cricket- en hockeywedstrijden van het gemeenteteam. Nu vanwege knieproblemen helaas vaak vanachter de televisie. Het zingen gebeurt in een shantykoor, in het Drinkgelachkoortje en regelmatig in een klein gezelschap in Schiedamse bejaardentehuizen en voor de Zonnebloem.

U ziet, de belangstelling voor de gemeente Schiedam is er altijd al geweest en zal er ook altijd blijven. Vandaar dat ik het leuk vind om ¨de kleuren¨ van de Vereniging van Vrienden van het Jenevermuseum te helpen verdedigen. En nu eens veel minder als figuur die vaak ¨somber dient te kijken en voorzichtigheid dient te prediken¨, maar gewoon als de ¨op de achtergrond¨ blijvende leden- en flessenadministrateur.

Inmiddels overigens, deels tot mijn verdriet, behorend tot de gepensioneerden. Maar u leest het woordje ¨deels¨. Want het geeft mij wel de mogelijkheden om, samen met mijn vrouw Caroline, van mogelijkheden als b.v. vakanties e.d., volop te kunnen profiteren.

Verder genieten wij van onze 4 kinderen, waarvan er - wat ons betreft - helaas twee in het buitenland vertoeven. Het maakt het contact, ook met de vijf kleinkinderen, toch iets minder veelvuldig als dat Opa en Oma dat zouden wensen. Ik hoop u te zien tijdens de activiteiten van onze vereniging, En een aangenaam deel van mijn taak zal zich zeker in ons proeflokaal afspelen.

Bert Steenbergen

---