​Aldo Hoeben
ontwerpt 130 unieke etiketten voor de Vriendenfles 2023

Interview en foto's: Theo Reyman

​In het atelier van Aldo Hoeben aan de Schiedamse Gustoweg proef je de kunst. 
Het is een vrolijke opeenhoping van allerlei voorwerpen, gedomineerd door 3D-printers en computers.
Het laatste apparaat speelt de hoofdrol in de productie van het etiket voor de Vriendenfles 2023.
​

Op 19 februari komt burgemeester Cor Lamers de Vriendenfles in het Nationaal Jenevermuseum Schiedam onthullen. Het zal de laatste maal zijn, want hij heeft aangekondigd deze zomer met pensioen te gaan.
​De Vriendenfles verschijnt dan voor de negentiende keer. Het is een speciale uitgave van Old Schiedam, die exclusief te verkrijgen is voor de leden van de Vereniging Vrienden van het Jenevermuseum.
Aldo Hoeben (47) komt eigenlijk uit het oosten van het land, maar verhuisde voor zijn studie Industrieel Ontwerp naar Delft.

Kunstenaar Aldo Hoeben achter zijn gereedschap (de computer)

Toen hij in 1999 met zijn vriendin, die in Hilversum studeerde, op zoek ging naar een woonruimte kwam hij in Schiedam terecht waar zij bijna 20 jaar later een ideale plek vonden in het huisje naast de Babbersmolen aan de Poldervaart. Hoewel Aldo niet in Schiedam is opgevoed, voelt hij zich tegenwoordig “enorm Schiedammer”.
​

Aldo woont achter de Babbersmolen

​Even overstappen naar je kunst
“Ik ben opgeleid als industrieel ontwerper, niet als kunstenaar. Ik heb in Schiedam een beetje naam gemaakt als kunstenaar en werd actief bij de Stichting KunstWerkt.
​
​Ik maakte aanvankelijk een beetje rare, verdraaide perspectieven van foto’s; grafisch beeld met een stukje techniek erachter.
​
Toen dacht ik dacht ik: 'Dit is mijn ding, mijn medium als kunstenaar'.

Vroeger was mijn kunst een vorm van  verdraaide fotografie. Tegenwoordig  is het veel ruimer geworden.  Er zit altijd een technologische component in. Mijn kunst begint met een idee, een plaatje in mijn hoofd, met al snel de gedachte met welke techniek ik dat kan maken. Als ik een idee heb, weet ik hoe ik het kan uitvoeren. Dat vind ik een hele fijne combinatie. Ik ben slechter in het vermarkten van mijn ideeën.
​
De Stichting 'KunstWerkt' is mijn thuisbasis. Er worden heel veel exposities georganiseerd – niet dat ik daar altijd te zien ben – maar het interessante vind ik dat er telkens weer een aanleiding is om nieuw werk te maken. Ik voel mijzelf gezegend dat ik enorm veel ideeën heb. Dat frustreert mij soms ook. Ik kan niet al mijn ideeën werkelijkheid maken. Een expositie of een evenement zoals het Winterlicht is voor mij een reden om aan de slag te gaan.
​

Bijdrage van Aldo Hoeben aan Winterlicht 2022

Winterlicht in het Julianapark trok veel bezoekers
​Winterlicht heeft altijd een thema. Het thema was dit keer 'Natuurlijk'. En daar kan ik wat mee.
Bij de Babbersmolen is ook een stukje natuur, weliswaar door de mens gemaakt, maar toch flink natuurlijk. Ik zie daar bijvoorbeeld veel konijntjes, maar ik hoorde dat het konijn in Nederland aan het uitsterven is. En dit jaar is het Chinese jaar van het konijn. Toen ik het thema 'Natuurlijk' hoorde dacht ik; ik zou graag iets willen doen met die konijntjes.

​Konijnen hebben hele schattige neusjes en leuke kontjes. Dat heb ik bij Winterlicht met heel veel led-lampjes aandacht willen geven. Ik ben met dit project anderhalf jaar bezig geweest, maar dat komt dan ook doordat het twee keer is uitgesteld door corona. Ik heb er daadwerkelijk anderhalve maand echt aan besteed. Een maand is meestal de periode, die ik mij geef bij het vastpakken van z’n idee. Dan moest ik weer snel door naar allerlei nieuwe projecten.
​

​Jenever en de Vriendenfles
Ik drink zeer zelden jenever. Toch ben ik heel trots dat ik een soort van band heb met het Jenevermuseum. Dat is het enige museum in Nederland dat werk van mij in haar collectie heeft. Ik heb een keer een projectie gemaakt op een jeneverfles. Door op de achterkant te projecteren lijkt het of het licht in de fles zit. Ik noemde het "De geest in de fles".

In mijn kunst zit altijd een technologische omslag. Ik vond het een enorme eer, dat ik werd gevraagd voor de Vriendenfles en ben meteen gaan nadenken wat kan ik nou maken dat bij mijn werk past. Als ik was blijven plakken bij die verdraaide foto’s dan had ik gewoon een foto gemaakt, maar dat is niet meer mijn kunst.
Ik heb al een keertje geprojecteerd op een fles, maar ik weet ook dat ik dat niet 130 keer kan doen. Dat is te duur. Met een 3D printer kan het ook niet. Dat zou iets meer zijn voor een jubileumfles, zoals Sjef Hendrickx in glas heeft gedaan.
​

Elementaire Rasters

Ik heb al een keertje geprojecteerd op een fles, maar ik weet ook dat ik dat niet 130 keer kan doen. Dat is te duur. Met een 3D printer kan het ook niet. Dat zou iets meer zijn voor een jubileumfles, zoals Sjef Hendrickx in glas heeft gedaan.

​Ik heb echt zitten nadenken, hoe kan ik mijn ei kwijt. Hoe kan ik met mijn trukendoos iets unieks doen met de fles. Ik maak het mijzelf graag moeilijk. Waar ik nu mee bezig ben is in plaats van één etiket voor alle flessen een apart etiket te maken voor iedere fles. Ik haal mij daarmee natuurlijk veel werk op de hals. Ik zag het idee voor me en werd verliefd; dat het moet worden. Wat kan ik nou maken dat mij vertegenwoordigt en typeert in die mooie serie van Vriendenflessen?
En paar maanden geleden werd het steeds duidelijker dat moet het worden. Het stond in mijn hoofd niet stil. Er zijn dingen bijgekomen, die het concept nog interessanter maken.
​​

​Aldo stuurt de computer
Ik vertelde dat ik ooit begonnen ben met verdraaide foto’s en vervolgens bezig ben met lichtkunst; projecties op gebouwen maar ook op flessen. Ik heb ’t gehad over 3D printers en over 3D prints. Op dit moment ben ik uitermate gefascineerd door computers die leren om creatieve beslissingen te maken. Althans het lijkt erop dat de computer een creatieve beslissing neemt. Dus voor de Vriendenfles – tussen aanhalingstekens ‘het etiket’ - heb ik mij verdiept in computers, die leren om een afbeelding te maken. Om dingen bij elkaar te dromen.
​

Aldo Hoeben achter zijn 3D-printer

​Het is heel veel werk om 130 verschillende etiketten te maken en mijn computer helpt mij hierbij. Dus ik heb voor een deel de computer opdracht gegeven maak 200 afbeeldingen met een bepaald onderwerp. Die gebruik ik in mijn etiketten. Ik stuur dat natuurlijk hel erg.

Eigenlijk alsof ik een stagiaire opdracht geef om afbeeldingen te maken en daaruit selecteer. Als kunstenaar is dat een beetje raar. Aan de andere kant is het ook niet heel erg vreemd. Ik bedoel; 'Rembrandt had ook leerlingen'.
De eindregie en het concept liggen bij mij als kunstenaar.